Dezer dagen ben ik in Gemert, want daar zingt Thomas Quartier de liederen van zijn boekje en zijn cd. Tot twee keer toe, in een gebedsviering. Want hij zingt wat hij bidt en hij bidt wat hij zingt. Na afloop heb ik dan een gesprek met hem, de reizende monnik van de benedictijner abdij in Leuven, de Keizersberg. Ik vraag hem wat er het eerst is: het gebed of de muziek. Hij antwoordt dat de muziek in hem speelt en dat op de klanken de woorden van gebed komen. De gitaar is daarbij een apart verhaal. Want die heeft toebehoord aan de vader van zijn prior, Dirk Hanssens. Toen die overleed, is de gitaar weer bij de tijd gebracht. Thomas vertelt dat de gitaar vijftig jaar oud is, ouder dan Thomas zelf.